Klootschietersvereniging de Gunne Weerselo.
Na jaren “wild” te hebben geschoten, dit heeft overigens niets met de jacht te maken en staat voor ongeorganiseerd, was de oprichting van de vereniging in 1963 een feit.
Onder de bezielende leiding van het 1e bestuur, bestaande uit Herman in ’t Veld, Jan Flinkers en Hendrik Analbers, groeide de club langzaam maar zeker uit naar pakweg 30 leden.
Het lidmaatschap NKB- afd. Weerselo en de daarbij horende deelname aan de competitie zorgde ervoor dat de leden fanatiek/sportief bezig waren.
Dit was een van de redenen dat de vereniging snel uitgroeide tot ruim 60 leden (nu zelfs ruim 80).
Een meningsverschil op de NKB-vergadering in 1972, waarbij o.a. de benaming klootschieten en kogelwerpen de discussie vormde, leidde ertoe dat de complete afdeling Weerselo afscheid nam van de bond.
Deze afscheiding was de reden van de oprichting van de Twentse Klootschieters Combinatie, ook wel TKC genoemd, waar de Gunne net als alle voormalige verenigingen van de afd. Weerselo nog steeds lid van zijn.
Jarenlang was de Hondeveldsweg, een zandweg pakweg 2 km buiten het dorp gelegen in de buurtschap de Gunne, de “vaste” baan. Daarnaast deed ook de Hoge Haarweg, gelegen aan de echelpoel, dienst als baan. Weliswaar was dit voor die tijd een goede oplossing, maar het waren openbare wegen die door de agrariërs/veehouders werden gebruikt.
Dat dit niet bevorderlijk voor de conditie van de zandweg was moge duidelijk zijn. Na verloop van tijd werd er door het toenmalige bestuur uitgekeken naar de mogelijkheid om een eigen veldbaan te bemachtigen.
Een gesprek met de families Wulferink en Nijhuis, eigenaren van een bosperceel aan de Hondeveldsweg, en burgemeester W. Schelberg (belangrijke spil in deze) resulteerde in een dusdanige overeenkomst dat we aan de slag konden om een weg te banen door het bosperceel. Gewapend met bijl, schop, trekzaag en trekker werd er met een man of 10 noeste arbeid verricht, met als resultaat, een eigen veldbaan in een prachtig stuk natuur.
Toen later bleek dat de baan, met een lengte van 550 meter, eigenlijk aan de korte kant was.. was het een welkome ontwikkeling dat de aangrenzende percelen deel gingen uitmaken van een ruilverkavelingsgebied. Een gesprek met de verkavelingscommissie en de wethouder sportzaken resulteerde in het vrij komen van een strook grond, van pakweg 350 meter, die aan de bestaande baan “geplakt” kon worden.
De volgende stap was een clubgebouw/berging. Dankzij het maandelijks verzorgen van de “oud papier” inzameling en een donatie van de Rabobank kon er groen licht worden gegeven voor de bouw, uitgevoerd door eigen leden, van dit onderkomen.
Trots zijn we met z’n allen dat we beschikken over een eigen baan met clubgebouw die voldoet aan alle eisen. De baan wordt niet alleen door de Gunne-leden, TKC en NKB verenigingen gebruikt. Veel recreanten komen er graag om kennis te maken met onze oer Twentse sport. Op deze manier dragen wij onze sport uit en proberen we mensen enthousiast te maken om te gaan klootschieten.
Natuurlijk telt bij een vereniging, naast de gezelligheid, het resultaat..
Ook hier kunnen we trots op zijn, getuige de rijkelijk gevulde bekerkast, waar onder zich 2 NKB straatcups bevinden.
Ben je als vereniging in het bezit van een NKB-cup, dan heb je je geschaard in de rij der sterken, memoreerde ooit eens een NKB-bestuurder.
Zoals elke vereniging kennen wij een dagelijks bestuur dat de zaken regelt en de welbekende vinger aan de pols houdt, maar zeker zo belangrijk zijn de “stille krachten” die door de jaren heen achter de schermen veel werk verzetten om zowel baan als clubgebouw in goede staat te houden.
Wij verkeren in de gelukkig omstandigheid deze mensen binnen de gelederen te hebben en zijn deze daar zeer dankbaar voor.
Om een beeld te schetsen van de ontspannen sfeer die binnen onze club heerst kan er niet beter afgesloten worden dan de woorden van onze secretaris van het eerste uur (Flinkers Jan) te gebruiken;
“Loat mer kuul’n, het lop wa los”.